Mijn stelling: bipolaire stoornis is een gevolg van trauma of zelfopoffering. Net als de meeste andere in de psychiatrie bijbel DSM beschreven stoornissen.

Onder trauma versta ik alle situaties en gebeurtenissen waarbij een deel van iemands levensenergie niet is kunnen blijven stromen en gestagneerd is geraakt in het lichaam, het onbewuste en het energetisch veld van de persoon. Met andere woorden: emoties en behoeften hebben zich niet kunnen voltooien en zijn bevroren geraakt.

Als een sterke emotie opkomt en je kunt die emotie helemaal laten komen zonder weerstand te bieden, dan zal die emotie zich eventjes sterk aandienen om vrij snel weer weg te zakken en op te lossen. Net als een golf in de zee. Word je verdriet door iets geraakt en je biedt geen weerstand dan kan het verdriet in je opzwellen, je huilt even waarna het verdriet weer wegzakt.

Wordt je overlevingssysteem getriggerd dan zal je in eerste instantie reageren door te vechten of te vluchten, gedreven door angst of door woede. Als je flink hebt kunnen wegrennen of kunnen vechten, schreeuwen of stampvoeten dan zal de energie van de stressreactie op een natuurlijke wijze zijn afgevloeid. Je schut je misschien nog eens flink uit, trilt nog wat na en komt daarna weer tot rust. Is vechten of vluchten niet mogelijk dan kan de door de stressreactie vrijgemaakte energie niet afvloeien en zal de energie zich in je systeem vastzetten.

Voor kinderen kunnen sterke emoties soms te groot zin om te bevatten. Essentieel is een veilige, steunende volwassene die de emotie erkent en troost schenkt. De emotie kan dan weer volledige oplossen. Een afgestemde volwassene is natuurlijk ook nodig om in de behoeftes van een kind te voorzien. De energie van chronisch onbevredigde behoeftes (aan voeding, aandacht en liefde) stolt in de vorm van leegtes in het onbewuste van het kind.

Kijkend naar de herkomst van trauma kunnen we de volgende soorten trauma onderscheiden: incidenteel trauma, ontwikkelingstrauma, peri- en prenataal trauma en transpersoonlijk trauma.

Incidenteel trauma

De ingeburgerde definitie van trauma: een heftige eenmalige gebeurtenis zoals een ongeluk, overval, aanranding, natuurramp et cetera. Bekent zijn de verhalen van soldaten, politiemensen, treinmachinisten en anderen die psychische problemen overhouden aan de schokkende gebeurtenissen waarbij ze betrokken zijn geweest. Deze problemen worden inmiddels binnen de geestelijke gezondheidszorg algemeen onderkend en aangeduid als posttraumatisch stresssyndroom.

Ontwikkelingstrauma

Trauma ontstaan in de ontwikkeling van een kind. Bekend is dat seksueel misbruik en kindermishandeling een flink
verstorende invloed heeft op de gezonde ontwikkeling van het kind. Minder bekend is de enorme impact van emotioneel misbruik en verwaarlozing. Vaak blijkt bij misbruik of mishandeling de gevoelens van eenzaamheid, verraad, schaamte en schuld erger te zijn dan de opgelopen fysieke pijn. Uit onderzoek blijkt dat misbruikte kinderen met op zijn minst één steunende vertrouwenspersoon in hun omgeving beduidend minder gevolgen ondervinden dan niet-misbruikte maar verwaarloosde kinderen (meer hierover in deze blog).

Onveilige hechting (de veilige band van het kind met een verzorger) is traumatisch. Uit onderzoek blijkt dat met name gedesorganiseerde hechting tot veel latere problemen leidt. Deze vorm van onveilige hechting ontstaat als een ouder soms een bron is van troost en op andere momenten een bron van gevaar.

Peri- en prenataal trauma

Perinataal trauma is trauma ontstaan tijdens het geboorteproces. Prenataal trauma is trauma ontstaan in de baarmoeder.  Deze vormen van trauma ontsnappen momenteel nog grotendeels aan het wetenschappelijk traumaonderzoek hoewel er meerdere wetenschappers zijn die hierover uitgebreid berichten. De Amerikaanse psychiater Stan Grov heeft op basis van uitgebreide ervaring met LSD therapie de gevolgen van traumatische verstoringen in het geboorteproces in kaart gebracht.

Transpersoonlijk trauma.

Trans betekent voorbij, dus trauma dat voorbij gaat aan de persoonlijkheid. Deze vorm van trauma valt nog geheel buiten het huidige wetenschappelijke paradigma en wordt helaas door wetenschapsfundamentalisten vaak afgedaan als onzin.

Traumatische energetische verstoringen kunnen het gevolg zijn energetische verstoringen in het familiesysteem.
Iedereen die weleens een familieopstelling heeft gedaan heeft dit kunnen aanschouwen. Verstoringen kunnen afkomstig zijn uit eerdere generaties. Ernstige gebeurtenissen in eerdere generaties die binnen het familiesysteem zijn verzwegen kunnen energetisch ‘overerven’ in een kind. De Duitse hoogleraar psychologie Franz Ruppert maakt dit in diverse boeken inzichtelijk.

Een ander type transpersoonlijk trauma is het trauma afkomstig uit een vorig leven. Er zijn vele getuigenissen van mensen die in reïncarnatietherapie een direct verband ontdekten tussen een huidig probleem en akelige ervaringen in een vorig leven en door dit inzicht van hun probleem werden verlost.