Het ging bij mij om een trauma dat ik heb opgelopen toen ik 2 jaar was. In eerdere therapieën had ik al heel wat verwerkt, maar dit trauma zat me nog flink dwars.

Wat ik als eerste van Ronald wilde weten was of er manieren waren om bij dat heel oude trauma te komen. Het antwoord was: ja. Dat gaf me zo veel hoop en moed dat ik aan de therapie ben begonnen.

Door mijn bipolaire stoornis was ik erg gevoelig voor allerlei prikkels. Ik kon heel slecht tegen geluid. Muziek was bijna altijd een belasting voor me. In huis was het dan ook meestal stil. Ik ga naar de sauna voor de rust maar de muziek in het restaurant was storend. Druk pratende mensen op televisie waren ook belastend. Geluiden buiten (mensen die de heg snoeiden, auto’s die de motor lieten draaien of huilende gillende kinderen  waren allemaal erg negatieve prikkels. Gezellig winkelen in een drukke stad was voor mij niet te doen. Als ik in een druk gebied met veel mensen was, liep ik naar de grond te kijken om zo weinig mogelijk prikkels te krijgen.

De omarmingsoefening heb ik als een wonder ervaren. Al na een paar keer oefenen bleek opeens dat ik tegen muziek kon. Na jaren genoot ik totaal onverwacht intens van Neil Diamond die door mijn man was opgezet. Hij dacht dat ik het niet hoorde omdat ik in de keuken was. Maar ik kwam naar de kamer en luisterde.

Het was eigenlijk net een wonder en hij zag de tranen in mijn ogen. Ik kan er tegen schat zei ik. We waren allebei stomverbaasd. We hebben veel muziek gedraaid vanaf toen. Ook geluiden op straat, druk gepraat of andere herrie, waren geen probleem meer voor mij.

De tijd van stilte was voorbij.

Ik heb de omarmingsoefening heel serieus genomen, omdat ik echt van mijn klachten en pillen af wilde komen en omdat Ronald me daarop zo resoluut hoop had gegeven. Daarom deed ik de oefening bijna dagelijks en dan ook de hele oefening. De tranen liepen me er vaak bij over de wangen, maar ik voelde dat er iets heel goeds bezig was te gebeuren. Na afloop was ik vaak erg moe, maar dat was voor mij een teken dat ik goed aan het werk was met mezelf.

Ik heb onder begeleiding van de psychiater de medicatie volledig afgebouwd.

Mijn stemming is stabiel nu in tegenstelling tot vroeger. Mijn voortdurende angst om van stemming te wisselen is verdwenen. Het vertrouwen in mezelf dat ik de uitdagingen in mijn leven kan hanteren op een goede manier is gegroeid en dat geeft me veel rust.

Wat een veranderingen, wat een blijheid, wat een nieuwe mogelijkheden.

Ik heb me in mijn leven nog nooit zo goed gevoeld als nu.

Ronald heeft mij op een fantastische manier geholpen en ik heb hem als een warm mens ervaren die nabij is. Hij heeft humor maar kan ook heel ernstig zijn als dat nodig is. Ik vond het vooral prettig dat hij met me mee voelde en daardoor heb ik hem direct als heel helpend ervaren in de zin van dat ik er niet meer alleen voor stond.

Update juni ’19, half jaar later:
Vandaag bij de psychiater geweest. Hij zei: U bent beter!