Ik ben Jago van Andel. Geboren 6 mei 1959 te Katwijk aan de Rijn als 2e kind, na mij kwam een zusje en een broertje. Een jeugd opgegroeid aan het strand en vlakbij de duinen. Omdat wij vanaf mijn 8e pony’s en later paarden hadden is misschien de aanwezigheid van deze edele dieren wel een van de grote Zegeningen in mijn leven geweest.
Een grotere Zegen is dat ik op mijn 19e verliefd werd op Marijke en we bijna 40 jaar straks getrouwd zijn. De grootste Zegen is dat ik als een verloren zoon op 25 juni 1983 thuis kwam bij de Vader en ik in Zijn Zoon Jezus ging geloven, Hij is mijn grootste Vriend.
Hier op een rijtje de trauma’s en verwondingen, met alle respect voor mijn ouders.
• Het dreigen met: we stoppen je in een tuchthuis (moeder)
• Ik vervloek de dag waarop je geboren bent (vader). Ik was 15 toen vader deze vloek over me uitsprak.
• Je vader is niet een goede man (oma, moeder van mijn moeder)
• Kinderen die hinderen (opa vader van mijn vader, woonde 5 huizen bij ons vandaan en ik kwam daar dagelijks)
• Je zal nog veel last van je vele praten krijgen (tante)
• Als 7 jarige op strand, in de felle zon in slaap gevallen, mijn moeder was aanwezig, zonnesteek 41 graden koorts, 3 nachten in ziekenhuis gelegen zonder ouders en diepste eenzaamheid en verlatenheid ervaren. Na gooien en smijten met voedsel advies arts neem hem maar mee naar huis.
• Als 4/5 jarige op kleuterschool van klimrek gevallen en de duim uit de kom, met vader die door zijn zware astma totaal niet met emoties naar het ziekenhuis in Leiden. Dokter vroeg of hij mijn duim mocht zien en trok het in 1 keer weer uit de kom, reactie, schrikken, pijn en veel vloeken. In plaats van troost van vader juist het verwijt. Door een kerkelijke achtergrond is vloeken een doodzonde.
• Baby van 5 weken oud: abrupt stopte mijn moeder met borstvoeding, ik beet haar in haar tepel was later haar verhaal. Mijn moeder verhuurde toen al kamers aan Duitsers en ze was een workaholic, poetsen en zorgen en ze had geen rust om geborgenheid te geven.
Trauma, gemis van geborgenheid, omgaan met verdriet en pijn en pure eenzaamheid, je mag er niet zijn, je bent een stoorzender. Gemis aan onvoorwaardelijke liefde.
Veel zelfverwijt later en dagelijks suïcidale gedachten en een depressief gevoel.
Nu zijn al deze aspecten in de laatste 40 jaar aangepakt, in hulpverleningsgesprekken, gebed en andere vormen van genezingen.
1 januari 2013 woonde wij in Raard, in Friesland. Oudejaarsnacht, een auto rijdt op een menigte in per ongeluk, 1 dode en 16 mensen in het ziekenhuis. Zelf was ik ook slachtoffer, beide benen gebroken, kwam in Groningen in het ziekenhuis en werd daar geconfronteerd met verkeerde autoriteit van het hoofd verpleging en schoot daardoor in een manie denk ik. Ik heb mijn bedrijf verkocht en kwam in de hulpverlening terecht, psychiater constateerde bipolair 2. In ervaringen van de afgelopen 40 jaar waren ook manische periodes werd gezegd.
Geluk bij een ongeluk na 1,5 jaar voorschotten van de verzekeraar van de auto bleek het ongeluk en de stress de oorzaak te zijn van het verkopen van mijn bedrijf. Met een riante afkoopsom zijn alle geldzorgen weggenomen uit mijn leven.
6 jaar Lithium geslikt en toen met goedvinden van vrouw en psychiater gestopt en nu 4 jaar vrij van Lithium.
Nu komt 1 juni 2023. Mijn vrouw zei een paar weken daarvoor er lijkt wel een trauma te zitten, misschien heb je EMDR nodig. Wat deed ik dan, als 1 van de kleinkinderen bijv. viel schrok ik zo erg en hevig dat het kind meer schrok van mij dan van de val. Maar ook op straat schrikken als iemand zich pijn deed per ongeluk.
Begin juni fietste ik door de duinen naar Zandvoort. Op de fiets kan ik goed nadenken en praat dan in mijn hoofd en hart met Jezus, Wilt U mij laten zien welk trauma er nog in mij ziel zit. Ik was 20 jaar geleden al bevrijd van de vloek van mijn vader en ook een andere bevrijding was er al eerder geweest. Je zou kunnen zeggen 80 % was wel schoon in mijn ziel maar er zat nog iets wat mij naar beneden trok.
Hij liet mij het cluster zien van die drie kindertrauma’s met oma en opa en tante’s uitspraken. Raakte het aan en ik begon te huilen maar Hij zegt: Ik was er bij, Ik nam je aan Mijn borst en ik troostte jou en ik was in jou eenzaamheid aanwezig en ik aanvaard jou Totaal zoals je bent, Je mag zijn wie je bent.
Er is nu totaal geen veroordeling meer, geen zelfverwijt, alleen maar Dank U Jezus.
Ik heb geprobeerd iets te vertellen en ik begrijp dat dit veel is. Ben meer een prater dan een schrijver en kan dan ook ingaan op vragen en meer duidelijkheid geven. Bedankt en een ieder die dit leest Weet je geliefd en weet de Liefde drijft alle angst uit.
Shalom Jago